Нейният Instagram говори за позитивизъм на тялото
Rivedi la directa Instagram даде 7 юли. Нашият режисьор Мария Елена Виола разговаря с философа Маура Ганчитано за тялото, красотата и свободата на giudizi altrui che tutte reclamiamo. Ma siamo sicuri che la body positivity abbia aiutato? Siamo sicuri che non abbia a sua volta created an' altra serie di modelli a cui conformarsi?
Вижте тази публикация в неговия InstagramСподелена публикация от Donna Moderna (@donnamoderna)
Quella sensazione di non essere mai abbastanza
Когато я видях за първи път, Сара, на 36 години, indossa a going to lunga a fiori, che svolazza al vento come i suoi capelli biondi. «My piacerebbe avere il coraggio di mettere una mini, come le mie amiche, ma non ce la faccio. Le mie gambe proprio non mi piacciono“, признава той, повдигайки леко ухото си, почти за да затвори одобрението ми. «Non essere a proprio agio con se stessi» продължи той «è faticoso, devastante. E come se mi sentissi tradita dal mio corpo ogni volta che non e come dovrebbe essere. Аспектът на момента, в който potrò ще изпълни всички шевове, които спят и ще индоссаре всички abiti che desidero, когато ще бъда красива, щастлива, sicura di me. Когато тялото ми най-накрая sarà идва "deve" essere».
Il 61% delle persone prova avversione per il own body
Questa sensazione di inadeguatezza, di non aceptazione, no la provea solo Sara. Наскоро публикувано изследване в Journal of Epidemiology & Community He alth казва, че 61% от хората не харесват собствения си външен вид. Tra loro c’è anche Carlotta, che ha 43 anni e da cuando era una ragazzina lotta con la pelle del suo viso: „mai abbastanza“, come la definisce lei, per colpa dei pori e di qualche brufolo. «Tutti my deacon che dovrei fregarmene, ma io non ce la faccio. Когато пазя allo specchio, а не моето piaccio. E se devo uscire, anche solo per fare la spesa, mi trucco». Няма значение, че нейното социално впечатление е cosiddetta skinpositivity, защото усещането на Карлота си остава такова. Постоянно, фино. Не съм сериозен мъж, разбира се, съобщих нещо, което „Ще го отменя с ластик“ казва, че прочетох, като го държах в шкаф, за да проверя дали визата ви е публикувана.
Позитивността на тялото не е достатъчна: младостта е все още жива за тялото
" Grazie alla body positivity si parla di toliko modelli di bellezza" spiega философът Maura Gancitano di Tlon, автор на Saggio Specchio delle mie brame (Einaudi). «Ma la nostra identità è ancora strictly legata al modo in cui appariamo, che comes giudicato въз основа на определен канон, piuttosto ristretto e selectivo». Oggi, in fact, bello è ciò che non dà annoyance, che è piacevole, che rientra negli standard. È un ideale apollineo, misurabile. «Идеята за красота се издигна, с società borghese, one spostamento di significato: ако е spogliata del mistero, dell'imprevisto, ed è ventata a modello standardizzato che colonizza i pensieri delle donne, което го кара да се чувства неадекватен. Резултатът е, че живеехме в свят, в който човекът potrebbero най-накрая щеше да освободи eppure, напротив, той имаше стойност и достойнство само защото отговори на определящи параметри» продължава философията, която на първо място предложи за тяло по всякакъв начин lontano da quegli standard.
Bisogna включи cure di se stessi al di là del corpo
«Започнах да се срамувам от моята трева all'età di моята дъщеря, минаха 11 години и срамът беше legata alla paura, това възприятие се върна при мен, когато мястото ми беше на масата или където опитах върху дрехите в съблекалнята или посещавах урок по танци. Не помага това, че ти казах ясно, разбрах го. È una questione di linguaggio non verbale, è il modo in cui ci si avvicina o ci si allontana dal tuo corpo. Quanto sarebbe stata più facile la vita se fosi stata educated to light me davvero di me, senza avvertire il mio corpo come un peso che dovevo portarmi apresso».
Позитивността на тялото е създала altri modelli di corpo
Quel peso che Sara, Carlotta e molte di noi percepiscono, che ci denga un sorriso, che continua a farci sentire sbagliate davanti allo specchio. „Нашето тяло идва investito dell'aspettativa di dover essere l'abito della nostra identità, what che ci rappresenta nel migliore dei modi“, казва София Бигнамини, психолог и психотерапевт.«E per farlo deve essere un corpora prestante a tanti livelli. Тя не трябва да бъде просто красива, безформена, тонизираща, дори силна, безопасна, оригинална», продължава експертът. Ècome se cose, quindi, si fossero complicate. „Напротив, позитивността на тялото е създала голяма гъвкавост, но не е abbassato gli standard, anzi. Сложността на референтните модели се увеличава и представянето винаги идва с награди, привлекателността, seduttivi», казва Бигнамини. «That spinge soprattutto i ragazzi a farsi più domande, to guardsi with più attention, to essere più severi with loro stessi to close to build a roll, a personage, di cucirsi quell'abito che li possa identificare agli occhi degli altri».
Прова костюм: la vergogna poi in spiaggia scompare
Chiacchierando con Sara mi è iznedly chiara la severità di cui parla la psychotherapist: per lei ogni minimo difetto delle gambe è una montagna da scalare, una cicatrice da nascondere, una goingna corta da lasciare chiusa nell’armadio.Когато invece potrebbe спокойно indossarla. «Il fatto di guardare in continuazione sui social immagini di fisici perfecte, espesso nella solitudine delle proprieta camere, espera la severità verso le imperfezioni del nostro corpo» продължава София Бигнамини.Un esempio che tutte noi conosciamo? Тестовият костюм. „Когато сме сами в съблекалнята на даден бизнес, само ние имаме чувството за непредставимост. Ma appena andiamo in spiaggia e ci caliamo nella re altà di bodi reali come i nostri, con i loro difetti, il nostro sguardo si riadatta e espesso quella spiacevole sensazione di shameful compare» казва психотерапевтът.
Il corpo oggi non conta per ciò che sente ma per come apparente
Se da lato ci sentiamo постоянно addosso gli occhi degli altri, dall' altro ci sentiamo invisibili perché non veniamo visti por que che realmente siamo, por quello che proviamo. „В общество на въображението като нашето, централната роля на стражата е абсолютна.È come se la vista, nel guardare e nell'essere guardati, fose iper stimolata. A discapito dell'esperienza del sentire che invece è disinvestita. Случва се тялото ни да има двуизмерна повърхност, която идва guardata ma che non sente» approfondisce Sofia Bignamini.
Стига говорим за тялото, красотата е много друго
Ma uscire dalla prigione della intesa bellezza come norma secondo cui giudichiamo noi stessi e gli altri, come un dovere sociale, come un impoverimento del “sentire”, è possibile. „Вярвам, че е важно да възстановим енигмата на красотата, разграничавайки я от giudizio sui corpi, dai критерии и dalle misure da rispettare. L'estetica, infatti, è la scienza delle sensazioni: идва от гръцкото aisthesis, което означава усещане, cioè ha che fare con ciò che che sentiamo attraverso i sensi. Domandarci cosa percepiamo come bello означава cercare di capire chi siamo, cosa ci touch, cosa ci emoziona. Не мисля, че smettere di parlare di bellezza е решение, anzi: dovremmo encarre di riappropriarci di this parola, che è più un interrogativo che un'affermazione.Un'intuizione, un fessura che si apre in un mondo semper più misurabile“, заключава философът. И се тълкува по най-правилния начин, вероятно не и ако повтаря какъв е успехът на Ванеса Фаунд, più volte жертва на засрамването на тялото. Perché smetteremmo di parlare only del suo corpo, anche se in chiave positiva, lasciando spazio a tutte le altre sew. Първо, променяйки гледната точка, можем да започнем да говорим за нашите желания и таланти, освобождавайки ги от привилегията.
La colpa riguarda il fare, la vergogna l'essere
Forse riusciremmo anche a non vergognarci più. «Non è facile perché ci si vergogna di vergognarsi. И perché, за разлика от облизването, което е più „riparabile“ perché riguarda il fare, la vergogna è pervasiva perché riguarda l’essere. Но да спечелите е възможно, innanzitutto raccontandosi di più, without aver paura di use humorismo e l'autoironia, che sono le armi più evolve che abbiamo, quelle che ci possono far sentire più comodi nel nostro corpo e nelle relazioni» заключава София Bignamini .E Sara ce l'ha fatta. Някой ден след интервюто ни, поръчах това съобщение: «Аз ще бъда бъркотията за първи път минигонната».
